Rumah Adat Karo tahun 1932 di Westbroekpark, Den Haag.
Indisch Exhibition (Pameran Hindia Belanda) pada tahun 1932 adalah perhelatan terbesar Belanda saat itu. Pengunjung menyaksikan candi megah dan rumah-rumah asli yang khas, yang direkonstruksi di taman. Mei hingga Oktober paviliun pameran berisi dengan artefak khusus dan produk komersial serta diorama lanskap Indisch. Juga bisa melihat dan menikmati masakan eksotis di restoran Waroong Djawa dan Indisch Restaurant dengan model atap bangunan meniru model atap Rumah Tersek Siempat Ayo.
Lebih dari 400.000 pengunjung menghadiri acara pada waktu itu.
De Indische tentoonstelling
1932 is het jaar van de Indische
Tentoonstelling. Op het overzichtsplan is te zien dat dit een evenement van
betekenis is geweest.
De tentoonstelling was het jaar
daarvoor al te zien geweest in Parijs als Nederlandse inzending voor de grote
'Exposition Coloniale'.Nederland had daar veel bewondering geoogst, vooral
omdat men er in geslaagd was het hoofdpaviljoen, dat op een kwade dag door
brand geheel verwoest was, in 42 dagen opnieuw op te bouwen. Bij de opening van
dit tweede paviljoen sprak de Franse minister van Koloniën dan ook een
gloedvolle rede uit, waarin hij onder meer zei: 'Het eerste paviljoen heeft ons
de Hollandsche koloniën doen kennen....., maar het tweede paviljoen heeft ons
den Hollander leeren kennen.'
Volgens de 'Leidraad voor de
Indische Tentoonstelling' (1932) bestond zij uit allerlei 'Indische gebouwen
met oosterse daken en vrolijk opgewipte hoeken', waarin aanschouwelijke
voorstellingen werden gegeven van het leven in het toenmalige Nederlands-Indië.
Vooral het zgn. 'Minangkabause Huis', dat geheel volgens de regels van de adat
was gebouwd is erg bekend geworden. Het stond op palen, de wanden waren van
hout, rijk met snijwerk en heldere kleuren versierd. Het dak was zadelvormig
gebogen, met idjoek bedekt; het bestond schijnbaar uit meerdere gedeelten die
elk in een hoornvormig gebogen ijzeren punt eindigden . Een dergelijk huis werd
bewoond door een zgn. 'groot-familie'.
In het hoofdpaviljoen bevonden
zich zalen met volkskunst, weefsels en kleding, sieraden, muziekinstrumenten,
wapens e.d. Verder waren er dansvoorstellingen met Indisch orkest,
poppentoneel, restaurants, een tempelhof en een openlucht diorama waar een
rijstlandschap met vulkanen op de achtergrond was nagebootst.
Het ideële doel van deze
gigantische expositie was 'de kennis van Indië aan te kweeken, de liefde voor
tropisch Nederland op te wekken en de eenheidsgedachte Indië-Holland te
propageren'.
Source : Wittebrugpark.nl.
Comments