Karo Siadi

Di seberang masjid Al Osmani dulu, ada Istana Kerajaan Melayu Deli. Istana kerajaan itu dibangun ketika Tuanku Panglima Pasutan memindahkan pusat kerajaan dari Padang Datar, sebutan Kota Medan waktu itu, ke Kampung Alai, sebutan untuk Labuhan Deli. Pemindahan itu dilakukan setelah Tuanku Panglima Padrab Muhammad Fadli (Raja Deli III) memecah daerah kekuasaannya menjadi empat bagian untuk empat putranya. Masa pemerintahan Tuanku Panglima Pasutan dengan Istana Kerajaan Melayu di Labuhan Deli berlangsung pada 1728-1761, yang kemudian diteruskan putranya Tuanku Panglima Gandar Wahid (1761-1805) dan Sultan Amaluddin Perkasa Alam (1805-1850). Lalu Sultan Osman Perkasa Alam (1850-1858), Sulthan Mahmud Perkasa Alam (1858-1873), dan Sultan Ma'mum Al Rasyid Perkasa Alam (1873-1924). Pada masa Sultan Maâmum Al Rasyid Perkasa Alam itulah Istana Kerajaan Melayu dipindah kembali ke daerah Padang Datar. Lokasi istana sultan berada tidak jauh dari Pekan dan Labuhan. Tentang bangunan i

Film yang dibuat oleh J Jhon ini menggambarkan Pameran dan Pasar Malam di Medan untuk merayakan Yobel Ratu Wilhelmina. Acara ini berlangsung dari tanggal  31 Agustus - 06 September 1923. Filem ini berdurasi 1 5 menit 19 detik. Peresmian dilakukan oleh Gubernur pantai timur Sumatra. Beberapa   stand   atau kios mewakili perusahaan Eropa (Van Nelle, Van Houten, Fuchs Directory & Run). Dikunjungi pula oleh Sultan Deli.  Di dalamnya tampak permainan pencak silat Karo bernama   Ndikkar yang diiringi musik tradisional dari Karo .  Juga rumah tengkorak atau geriten milik Karo berada di arena Pasar Malam ini.  Acara lainnya : aubade dari dua ribu anak sekolah kepada gubernur. Prosesi dari British India di kota. Permainan sepak bola yang memakai kostum tertentu. Parade olisi bersenjata di atas sepeda dan berjalan kaki. Atraksi pasukan polisi bersenjata dari Bindjei. Senam dan permainan rakyat. Beelden van de jaarbeurs en pasar malam (= avondmarkt) te Medan ter geleg

Turis Eropah berkunjung ke Brastagi di tahun 1923. Walau berdurasi teramat pendek berkisar 1 menit 41 detik dapat menceritakan bahwa alam dan panorama Brastagi yang sejuk telah membuat Brastagi sebagai tempat peristirahatan bangsa Eropah kala itu. Dan suasana perkampungan tradisional juga menjadi daya tarik magis tersendiri.  Dapat disaksikan dengan meng-klik tautan berikut di : bbcmotiongallery atau meng-klik gambar di bawah ini :  Title : Kort verslag van een bezoek van westerse toeristen aan het toenmalige Nederlands Indië. Date: 1923

Beberapa pekerjaan yang dilakukan masyarakat Karo di tahun 1917 seperti menenun, menganyam, pencelupan pewarna indigo, kerajinan perak dan emas, pembuatan tembikar dan lain-lain. Filem bisu dokumenter ini berdurasi 7 menit 39 detik. Di buat oleh Kolonial Instituut, Amsterdam. Dapat disaksikan dengan meng-klik tautan berikut ini : indonesianfilmcenter atau bbcmotiongallery atau meng-klik gambar di bawah ini : Title : Opnamen van de uitoefening van verschillende ambachten door de Karo-Bataks op Sumatra in 1917. Date: 1917

Onder de Karo-Bataks I n gezelschap van den besturenden ambtenaar waren wij de nieuwe leiding bij Payong gaan zien, die aan de menschen en de velden dezer van droogte verterende streek water toe zal voeren. Een lange ris vrouwen, den bamboe-schalm op het hoofd, die hier voor emmer, schepper, kan en vat wordt gebruikt, kwam juist het steile paadje van het dorp naar de rivier af. Ons ziende, bleven zij staan. “Eh, zusters, wat zijn dat voor Hollandsche mannen, die met den Toewan Besar zijn meegekomen?” Eene riep terug: “Dat zijn geen mannen, maar vrouwen!”—“O, vriendinnen!, hoor Djaroeng, hoe zij spot! Zij noemt mannen vrouwen!”—“Neen, vaders-zuster, ik spot niet! Die twee zijn werkelijk Hollandsche vrouwen.” Al de vrouwtjes begonnen te lachen. Wat? Geen sarong noch slendang aan, en geen doek op het hoofd, maar een witten hoed, zooals de Groote Heer zelf er een droeg, en op den openbaren weg in zijn gezelschap en in gesprek met hem, en geen last op het hoofd, noch een kind in de dr

Naar de Bataksche hoogvlakte I n de weinige uren tusschen dageraad en middag kan men van Medan naar de Hoogvlakte der Bataks komen—van de twintigst’eeuwsche beschaving naar den natuurstaat. Een uitstekende weg en automobielen maken het verbijsterende wonder mogelijk. De weg, die, bij ongelijke deelen, door de planters, den Sultan en de Ned.-Indische regeering is aangelegd, loopt van Medan af een tijdlang tusschen tabaksvelden door, waar hoog, breed, bruin en ruig in hun rieten bekleeding, als reuzen in berenpelzen, de groote droogschuren staan, en over ondernemingen, waar de huizen van administrateurs en assistenten villa’s lijken in een wijd, mooi aangelegd park. Dan begint hij te stijgen. Het landschap verandert; in groote golvingen, op en neer, deinen groen-blauwe heuvelrijen aan, de vorm van verre toppen, flauw ontwaard eerst tegen het blauw der lucht, wordt duidelijker, diepe schaduw en koelte van woud valt over den weg, die, wittig, in lange slingeringen klimt, uit een