Majalah Perkumpulan Catur Hindia
Belanda No 10-11 Tahun 1930 dengan nomer spesial 'Euwe Nummer' yang berisi
reportase tentang kedatangan Dr. Euwe ke Hindia Belanda.
Machgielis ‘Max’ Euwe lahir di
Watergrafsmeer, The Netherlands pada tahun 1901. Menjadi juara dunia pada tahun
1935 and 1937. Pernah menjadi president of FIDE (Fédération Internationale des
Echecs) dari tahun 1970 sampai 1978. Pada tour ini Dr. Euwe mengadakan
pertandingan ke beberapa kota di Hindia Belanda, di Medan Dr. Euwe sempat
ditahan remis oleh seorang pecatur lokal yang bernama Si Toemboek.
Si Toemboek, de Batakker
Hans Böhm schrijft in zijn
hoedanigheid van ambassadeur van het Amsterdamse schoolschaakproject de
Schaakkaravaan regelmatig een weblog over het project. Deze keer blogt hij over
Si Toemboek de Batakker.
Schaken met niets
Op een van zijn vele buitenlandse
reizen ontmoette onze enige Nederlandse wereldkampioen schaken Max Euwe eens Si
Toemboek. Si was een Batakker, een afstammeling van volksstammen die 1500 jaar
geleden vanuit het berggebied van de Himalaya wegtrokken en zich vestigden in
Sumatra.
Si Toemboek |
De ontwikkelingen gaan niet snel
in het eilandenrijk van Indonesië. Daar leven minder ontwikkelde volken en Euwe
ging daar schaken met Si. Heel het dorp en velen van de omringende plantages
waren uitgelopen om die partij mee te maken. Euwe schreef daarover: 'De mensen
waren mager en gespierd en hadden een natuurlijke waardigheid'. Het is heel
bijzonder dat iemand die niet kan lezen of schrijven en
die nooit lid is geweest van een schoolschaakclub, simpelweg omdat er geen school is, dat zo iemand goed kan schaken. En dat kon Si. Hij maakte remise maar ik vermoed dat Euwe dat sowieso wel een goede uitslag vond. Daarna speelden ze nog een ander soort schaak, waarbij de stukken net even anders liepen. Het bord was in de grond uitgekrast en de stukken waren verschillende stukjes hout, die een beetje bewerkt waren door de Batakkers. Aan hout geen gebrek in de rimboe.
die nooit lid is geweest van een schoolschaakclub, simpelweg omdat er geen school is, dat zo iemand goed kan schaken. En dat kon Si. Hij maakte remise maar ik vermoed dat Euwe dat sowieso wel een goede uitslag vond. Daarna speelden ze nog een ander soort schaak, waarbij de stukken net even anders liepen. Het bord was in de grond uitgekrast en de stukken waren verschillende stukjes hout, die een beetje bewerkt waren door de Batakkers. Aan hout geen gebrek in de rimboe.
Als jij een keer een bezoek
brengt aan de Batakkers dan kun je altijd met ze schaken. Ze vragen er wel een
beetje geld voor maar dat moet je dan maar zien als ontwikkelingshulp.
Comments